In een aangrijpend verhaal deelt Ellen (34) haar innerlijke worsteling nadat ze geld heeft genomen van haar dementerende oma.

Ondanks een sterke emotionele band voelde ze zich genoodzaakt deze stap te zetten vanwege financiële problemen, onthult ze openhartig.

Ellen, die wekelijks haar dementerende oma bezoekt ondanks het feit dat ze vaak niet meer wordt herkend, beschrijft haar dilemma.

“Ze herkent me meestal niet, maar ik bezoek haar elke week,” zegt Ellen, die haar financiële worstelingen niet langer kon negeren. “Ik heb geld van haar gepikt en ik zie geen andere uitweg.”

De diefstal van geld uit de verborgen voorraad van haar oma, traditioneel bewaard in een oude sok, rechtvaardigt Ellen door te benadrukken dat het indirect ten goede komt aan haar oma.

“Ik doe geregeld een wasje voor haar. Uiteindelijk profiteert ze er dus ook van,” probeert ze haar geweten te sussen.

Ondanks haar goede bedoelingen worstelt Ellen dagelijks met haar geweten en overweegt ze eerlijk te zijn tegen haar oma, hoewel de angst haar tegenhoudt.

Ellen worstelt dan ook enorm met haar gedachten: “Ik denk er elke dag aan. Als ik het geld zou hebben, zou ik het meteen terugleggen.”

Financiële druk, vooral veroorzaakt door de noodzaak van een nieuwe wasmachine, bracht haar tot deze moeilijke beslissing.

“Ik had geen cent te makken, nog steeds niet,” bekent Ellen, die zelf rond moet zien te komen van een minimumloon.

Het verhaal van Ellen belicht de complexiteit van het zorgen voor ouderen en de soms wanhopige situaties waarin mantelzorgers zich kunnen bevinden.

Dit dilemma benadrukt de menselijkheid en de uitdagingen waarmee zorgverleners te maken krijgen bij de zorg voor een dierbare met dementie.